Alan Wilder: (Nie)doceniony Architekt Brzmienia Depeche Mode Kiedy myślimy o Depeche Mode, od razu nasuwa się charyzmatyczny wokal Dave'a Gahana, kompozytorski geniusz Martina Gore'a i ta niezmienna, kojąca obecność Andy'ego Fletchera. Ale jest jeszcze jeden, często niesłusznie pomijany, a przecież fundamentalny element ich najlepszych lat – Alan Wilder. W latach 1982-1995 Wilder działał jak cichy architekt, prawdziwy mózg studyjny, który brał genialne dema Martina Gore'a i tchnął w nie życie, zamieniając je w te ikoniczne, wielowymiarowe utwory, które tak dobrze znamy i uwielbiamy. Od Syntezatorowego Debiutu do Brzmieniowej Głębii Kiedy Alan dołączył do składu w 1982 roku, Depeche Mode dopiero co rozkwitało jako gwiazda synth-popu. Jego klasyczne wykształcenie muzyczne, techniczna wirtuozeria i wręcz obsesyjna dbałość o detale szybko okazały się bezcenne. To właśnie on wprowadził do zespołu sampling, otwierając im drzwi do tworzenia bogatych, wielowarstwowych tekstur d...
